Dyrektor, Miejska Pracownia Urbanistyczna Bydgoszcz
Architektka i urbanistka z 38 letnim doświadczeniem zawodowym, dyrektor Miejskiej Pracowni Urbanistycznej w Bydgoszczy. Autorka wdrażanej w Bydgoszczy idei odwracania się miasta w stronę rzek, tworzenia w oparciu o system wodny (Brdę, Wisłę i Kanał Bydgoski) głównej osi rekreacyjno-wypoczynkowej miasta i realizacji w sąsiedztwie rzek atrakcyjnych przestrzeni publicznych (Wyspa Młyńska, nabrzeża Starego Fordonu, bulwary nadrzeczne, parki i tereny zieleni sąsiadujące z rzekami i Kanałem).
Kierowała zespołem opracowującym wiele dokumentów planistycznych i studialnych dotyczących polityki przestrzennej miasta, idei wykorzystywania walorów rzek Brdy i Wisły oraz odwracania się miasta ku wodzie, opracowań wskazujących kierunki rewitalizacji historycznej tkanki miasta („Program przywrócenia miastu rzeki Brdy”, „Estetyka i ład przestrzenny miasta Bydgoszczy”, „Kierunki działań służące rewitalizacji przestrzeni publicznych Starego Miasta w Bydgoszczy”, „Stary Fordon – Rewitalizacja funkcjonalno-przestrzenna”, „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Bydgoszczy” itd).
Członkini Izby Architektów (od początku jej istnienia) oraz Izby Urbanistów (od początku istnienia, do czasu likwidacji Izby). Członkini Wojewódzkiej Komisji Urbanistyczno – Architektonicznej, organu doradczego Marszałka województwa Kujawsko-Pomorskiego.
W latach 2016-2018 członkini Głównej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej (organu doradczego Ministra Infrastruktury i Budownictwa).
W latach 2003-2007 była Architektem Miasta Torunia.
Główna projektantka wielu obiektów kubaturowych (domów opieki społecznej, obiektów służby zdrowia w tym szpitala Specjalistycznego w Chojnicach, budynków mieszkalnych i użyteczności publicznej, budynków wielorodzinnych itd), współautorka koncepcji budowy Tężni w Inowrocławiu.